
حافظ ومعشوقه خواهي اين لطايف كز لب لعل تو من گفتم كه گفت؟ وين تطاول كز سر زلف تو من ديدم كه ديد؟ بيش از پنجصد بيت از ديوان حافظ به شوخي با معشوق مربوط است، و در آن حسن و نكويي دلدار، بي مهري و سنگ دليش، به كمين نشستنش براي دلبري، عاشق كشي، زود رنجي ، نازك دلي و حاضر جوابيش به شيوه اي گاه نرم و لطيف و گاه همراه با گله و شكايت و انتقاد آميز، و در هر دو حال سراسر شوخ طبعي و بذله گويي توصيف شده است. در اين نوشتار مروری خواهيم داشت بر نمونه هايي از اين توصيف ها در ديوان حافظ حسن و نكویی،معشوق ح .
درباره این سایت